"การให้อาหารผีชนะพูลิตเซอร์ แต่ได้รับปฏิกิริยาน้อยที่สุด"

กราฟิคนวนิยาย Feeding Ghosts: memoir กราฟิค โดย Tessa Hulls จัดพิมพ์โดย MCD ในปี 2024 ได้รับรางวัล พู ลิต เซอร์ที่มีชื่อเสียงประกาศเมื่อ วัน ที่ 5 พฤษภาคมรางวัลนี้ถือเป็นความสำเร็จ ที่ สำคัญ ชนะในหมวดหมู่ปกติของ memoir หรืออัตชีวประวัติยืน toe-toe ด้วยร้อยแก้วภาษาอังกฤษชั้นนำ นี่คือการเปิดตัวของฮัลล์ในประเภทนวนิยายกราฟิค

รางวัลพูลิตเซอร์มักได้รับการยกย่องว่าเป็นรางวัลที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในวารสารศาสตร์วรรณกรรมและดนตรีของสหรัฐอเมริกานั้นเกินกว่าจะได้รับรางวัลโนเบลในเวทีโลกเท่านั้น ชัยชนะครั้งนี้สำหรับ การให้อาหารผี เป็นช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ในโลกการ์ตูน แต่มันก็ได้รับความสนใจเพียงเล็กน้อยอย่างน่าประหลาดใจ ตั้งแต่การประกาศเมื่อสองสัปดาห์ก่อนมีเพียงไม่กี่สิ่งพิมพ์หลักและการค้าเช่น Seattle Times และ Publishers Weekly พร้อมกับ Outlet News Book News Outlet, Comics Beat ได้กล่าวถึงข่าวที่ก้าวล้ำนี้

ฮัลล์ใช้เวลาเกือบหนึ่งทศวรรษในการสร้าง ผีให้อาหาร ซึ่งคณะกรรมการรางวัลพูลิตเซอร์ยกย่องว่า "ผลงานศิลปะวรรณกรรมและการค้นพบที่มีภาพประกอบนำมาซึ่งชีวิตหญิงชาวจีนสามชั่วอายุคน - ผู้เขียนแม่และยายของเธอและประสบการณ์การบาดเจ็บที่ส่งมาพร้อมกับประวัติศาสตร์ครอบครัว" การบรรยายนำเสนอผลกระทบของประวัติศาสตร์จีนในสามชั่วอายุคน คุณยายของฮัลล์ซุนยี่นักข่าวเซี่ยงไฮ้ถูกจับได้ในความวุ่นวายของชัยชนะคอมมิวนิสต์ 2492 และหนีไปฮ่องกง ที่นั่นเธอเขียนบันทึกยอดนิยมเกี่ยวกับการทดสอบของเธอ แต่ต่อมาได้รับความเดือดร้อนทางจิตซึ่งเธอไม่เคยฟื้นตัวอย่างเต็มที่

เมื่อเติบโตขึ้นมากับซุนยี่ฮัลล์ได้เห็นการดิ้นรนของแม่และยายของเธอภายใต้ภาระของการบาดเจ็บที่ไม่ได้ตรวจสอบและความเจ็บป่วยทางจิต สิ่งนี้ทำให้เธอออกเดินทางกลับบ้านในส่วนที่ห่างไกลของโลก อย่างไรก็ตามในที่สุดเธอก็กลับมาเผชิญหน้ากับความกลัวและการบาดเจ็บของเธอเองซึ่งเป็นเรื่องหลอกหลอนที่เธอรู้สึกว่าถูกบังคับให้อยู่ “ ฉันไม่รู้สึกว่าฉันมีทางเลือกผีครอบครัวของฉันบอกฉันอย่างแท้จริงว่าฉันต้องทำสิ่งนี้” ฮัลล์อธิบายใน การสัมภาษณ์ เมื่อเร็ว ๆ นี้ "หนังสือของฉันเรียกว่า Feeding Ghosts เพราะนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของกระบวนการเก้าปีนี้ในการก้าวเข้าสู่สิ่งที่เป็นหน้าที่ครอบครัวของฉัน"

แม้จะมีความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ แต่ฮัลล์ก็บอกใบ้ว่า การให้อาหารผี อาจเป็นนวนิยายกราฟิคเพียงแห่งเดียวของเธอ “ ฉันได้เรียนรู้ว่าการเป็นนักเขียนกราฟิกนั้นโดดเดี่ยวเกินไปสำหรับฉัน” เธอแบ่งปันใน การสัมภาษณ์ อีกครั้ง แรงบันดาลใจในอนาคตของเธออยู่ที่การเป็นนักข่าวการ์ตูนที่ฝังตัวร่วมมือกับนักวิทยาศาสตร์ภาคสนามกลุ่มชนพื้นเมืองและองค์กรไม่แสวงหาผลกำไรในการตั้งค่าระยะไกลตามที่ระบุไว้ใน เว็บไซต์ ของเธอ

โดยไม่คำนึงถึงสิ่งที่อยู่ข้างหน้าสำหรับศิลปินผู้บุกเบิกคนนี้ การให้อาหารผี ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางและการเฉลิมฉลองนอกเหนือจากวงการการ์ตูน