Marvel, Capcom Classics en Retro Adventure Games Druk op Switch

Marvel vs. Capcom Fighting Collection: Arcade Classics ($ 49,99) – Een verzameling klassieke arcade-vechtspellen

Als fan van Marvel, Capcom en vechtgames in de jaren 90 is Capcom's vechtgameserie gebaseerd op Marvel-personages een droom die uitkomt. Beginnend met het uitstekende X-Men: Children of the Atom, worden de games steeds groter en beter. Vervolgens uitgebreid naar het bredere Marvel-universum met Marvel Super Heroes, vervolgens de toen ongelooflijke Marvel/Street Fighter-crossover, naar het over-the-top Marvel vs. Capcom en With Marvel vs. Capcom 2, dat schandalig overdreven is. top in elk opzicht, Capcom blijft de lat hoger leggen. Dit is niet het einde van de serie, maar het brengt ons terug naar wat er wordt behandeld in Marvel vs. Capcom Fighting Collection: Arcade Classics. Oh, en je krijgt ook het uitstekende Punisher side-scrolling actiespel van Capcom als extra bonus. Een geweldige set spellen.

Deze collectie lijkt te worden beheerd door het team dat Capcom Fighting Collection heeft gemaakt, en heeft in de meeste opzichten vergelijkbare functies en bonusinhoud. Helaas betekent dit ook dat er maar één opslagstatus is in de hele verzameling, die door alle zeven games wordt gedeeld. Dit is al vervelend genoeg in een verzameling vechtspellen, maar als je een actiespel aan de mix toevoegt, wordt het nog erger, omdat je waarschijnlijk je voortgang in het actiespel zelfstandig wilt opslaan. Oké. Al het andere is hier wat je zou verwachten. Talloze opties zoals visuele filters en gameplay-opties, geweldige extra's, waaronder talloze illustraties en een muziekspeler, en online multiplayer met terugdraaifunctie. Nieuw in deze collectie is de NAOMI-hardware-emulatie, waar de mensen bij Capcom uitstekend werk mee hebben geleverd. Marvel vs. Capcom 2 ziet er geweldig uit en speelt geweldig.

Ik ga het daarom niet bekritiseren, maar ik wil wel zeggen dat ik wou dat er enkele consoleversies in zaten. De PlayStation EX-versie van de teamvechtgame is zo anders dat het leuk zou zijn om ze toe te voegen, en de Dreamcast-versie van Marvel vs. Capcom 2 heeft veel interessante extra's die het tot de beste thuisgame voor één speler maken. Ik zou het niet erg vinden als Capcom er ook twee van zijn Super NES Marvel-games aan zou toevoegen, ook al waren het niet de beste games. Welnu, de naam van de collectie is Arcade Classics, en in tegenstelling tot Blizzard lijkt de term hier passend toegepast.

Zowel Marvel-fans als fans van vechtgames hebben reden om zich te verheugen over deze uitstekende collectie. De spellen zijn geweldig, er wordt met zorg mee omgegaan en je krijgt een mooie set extra's en opties. Het hebben van slechts één opslagstatus die door alle games wordt gedeeld, is een ernstig nadeel, maar verder kan ik niet veel vinden om over te muggenziften. Marvel vs. Capcom Fighting Collection: Arcade Classics is een andere must-have-collectie van Capcom, en het is geweldig om op de Switch te spelen.

SwitchArcade-beoordeling: 4,5/5

Yars Rising ($29,99) – Planet Rising

Ik geef toe dat ik sinds de release sceptisch ben over deze game. Ik heb echt genoten van Yars’ Revenge. Een van mijn favoriete 2600-spellen. Dus toen ik las dat WayForward was uitgekozen om een ​​Yars-game in Metroidvania-stijl te maken met in de hoofdrol een schaars geklede jonge hacker met de codenaam Yar, dacht ik dat ik op een parodiewebsite was gestuit. 'Waarom' is gewoon de perfecte storm, weet je? Moet ik dus mijn woorden terugnemen? Ja en nee. Allereerst is dit een goed spel. WayForward doet dit goed, dus ook hier. De graphics en geluidseffecten zijn geweldig, de gameplay is soepel en de kaartindeling is geweldig. Trouw aan de stijl van WayForward hebben baasgevechten de neiging te lang te duren, maar dat is geen probleem.

WayForward doet ook zijn best om deze game te verbinden met de oude single-screen shooters, die alle eer moeten krijgen. Je speelt vaak levels in de stijl van Yars Revenge, en de vaardigheden die je verkrijgt doen denken aan het originele spel, maar het is ook zoveel mogelijk verbonden met een relatief goed ontwikkeld achtergrondverhaal. Dit voelt nog steeds als een enorme opgave, maar ik denk dat Atari geen andere keus had dan een lange pass als deze te proberen. De bibliotheek met klassieke games kan immers maar in beperkte mate worden "opgeladen". Het voelt als een game die tussen twee doelgroepen valt die elkaar nauwelijks overlappen, en ik weet niet zeker of dat de juiste keuze is vergeleken met het maken van iets volledig origineels.

Hoewel het debat over de vraag of dit conceptueel zinvol is waarschijnlijk zal voortduren, bestaat er geen twijfel over dat de game zelf vermakelijk is. Ik denk dat je je geen zorgen hoeft te maken over de beste games in het genre, maar als je op zoek bent naar een Metroidvania-game waarin je je tijd kunt investeren gedurende een weekend of zo, dan zul je geen slechte ervaring hebben met het spelen van Yars Rising. Wie weet? Misschien bouwen ze hier een of twee keer op voort en dan voelt alles natuurlijk aan.

SwitchArcade-beoordeling: 4/5

Rugrats: Avonturen in Gameland ($24,99) – Baby Rugrats

Ik ben een paar jaar ouder en heb niet veel heimwee naar Rugrats, maar niet oud genoeg dat ik het niet een paar keer heb gezien met mijn jongere broers en zussen. Ik ken bijvoorbeeld de namen van de hoofdpersonen en het themalied. Vraag me niet naar de film of de versie voor volwassenen, en vraag me zeker niet om specifieke afleveringen te herinneren. Ik kende Rugrats, maar ik had geen speciale warme en vage gevoelens over het merk. Met dat in gedachten wist ik niet wat ik kon verwachten van Rugrats: Adventures in Gameland. Ik hoorde iemand zeggen dat het op 'Bonk' leek en dat het past bij Tommy's lichaamstype. Nou ja, er is maar één manier om het zeker te weten. Ik startte het spel op, selecteerde Tommy en ging naar het tutorialniveau.

Het eerste dat indruk op mij maakte, was het heldere beeld. Als ik het me goed herinner, is het zelfs duidelijker dan de tekenfilm. Het volgende dat mij opviel, was de onhandige plaatsing van de bedieningstoetsen. Gelukkig is er een optie om dit probleem op te lossen. De muziek is het thema van Rugrats, dus het klopt allemaal. Er zijn enkele Reptar-munten om te verzamelen, evenals enkele eenvoudige puzzels en vijanden om mee om te gaan. Oké, geen probleem. Het is een platformgame met elementen voor niveauverkenning, wat een beproefde formule is. Niet helemaal zoals 'Bonk', maar dat is niet beloofd.

Op een gegeven moment kreeg Tommy een paar hits, dus besloot ik over te stappen naar Chucky om van zijn volledige gezondheid te genieten. Toen merkte ik dat hij een heel bekende sprong maakte. Een zeer hoge maar enigszins moeilijk te controleren sprong. Dat zullen ze zeker niet doen? Ik schakelde over naar Phil, die heel laag sprong, en daarna Lil, die kon... zweven. Dat deden ze. Ze hebben het echt gedaan! Jullie allemaal, dit is een spel geïnspireerd op de Amerikaanse versie van Super Mario Bros. 2! En ja hoor, de vijand waarop ik had getrapt, kon ook worden opgepakt en weggegooid. Er waren ook blokken die ik moest oppakken en stapelen om hoger gelegen terrein te bereiken. De niveaus zijn enigszins niet-lineair en bevatten veel verticale elementen! Niveaus waar je in het zand moet graven, en je weet dat Phil daarin de beste graver is. wonderbaarlijk.

Ik bedoel, er zijn hier enkele knipoogjes naar andere platformgames, maar de belangrijkste gameplay doet denken aan waarschijnlijk een best verkochte klassieke game die nog nooit is geïmiteerd. Niet slecht, heel goed. Baasgevechten zijn ook leuk. Na een tijdje spelen merkte ik zelfs dat ik de beelden en de soundtrack kon schakelen tussen een hippe moderne versie en een 8-bit-versie op NES-niveau. Hoe dan ook, het speelt geweldig, en beide stijlen hebben hun verdiensten. Oh, en je kunt ook filters gebruiken. Als je wilt. Maar ja, creatief en leuk. Geïnspireerd door een spel waar ik echt dol op ben. Maakt goed gebruik van zijn autoriteit. Je kunt multiplayer-spellen spelen! Afgezien van de besturingsproblemen, is mijn enige klacht dat het een beetje te kort en simplistisch is.

Rugrats: Adventures in Gameland is een beter spel dan ik had verwacht. Het is een platformgame van hoge kwaliteit in de stijl van een Amerikaanse versie van Super Mario Bros. 2, die een paar extra elementen en features toevoegt om te voorkomen dat de game te dicht bij de bron komt. De Rugrats-licentie wordt goed gebruikt, hoewel ik wel zou willen dat er stemacteurs waren voor de tussenfilmpjes. Natuurlijk, het is een beetje kort en bondig, maar voor fans van platformgames en Rugrats is het de moeite waard om te spelen.

SwitchArcade-beoordeling: 4/5